به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

چرا از وسایل اضافی و غیرقابل‌ استفاده دل نمی‌کَنیم؟

تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۳۵۱۶۲

بیشتر از یک ساعت است که سرش گرم تعمیر رادیویی است که سال‌هاست کسی دیگر خریدارش نیست. گذر زمان گرد فراموشی روی وسایل خانه که حالا در گوشه انبار تلنبار شده و بلا‌استفاده مانده، پوشانده است. اما پدربزرگ هر روز ساعت‌ها از وقتش را در این انبار میان ده‌ها وسیله نیمه‌سالم و از کار افتاده که بیشتر شبیه یک سمساری شده است، می‌گذراند؛ گویی با رفتن به داخل این انبار بزرگ جوانی گمشده‌اش را جست‌وجو می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

‌

می‌گوید هر کدام از این وسایل برایم یک دنیا خاطره است. همین پنکه را نگاه کن حدود ۵۰ سال قبل از سه‌ راه امین‌ حضور خریدم یا همین رادیو دو موج رو ببینید یادگار برادرم است، برای روز تولدم خرید، چون عاشق گوش کردن موسیقی بودم. این ساعت هنوز کار می‌کند و برای خودش عتیقه‌ای شده و می‌خواهم یادگاری بدهم به پسرم، هر چند جوان‌های امروز چندان از این وسایل خوششان نمی‌آید و به وسایل نو و مدرن تمایل بیشتری دارند.

عبدالله نعمتی حالا دهه ۸۰ سن خود را با سر و کله زدن با این وسایل سپری می‌کند: از رادیو گرفته تا ساعت و میز و صندلی و حتی بیل هم در این انبار خانه دارم و دلم نمی آید هیچ کدامشان را دور بیندازم و می‌گویم شاید یک روز به کار بیاید و بیشتر از آن برایم تداعی خاطرات هستند.

مصطفی امینی هم شهروندی است که در لابه‌لای اسباب و وسایل خانه خود بسیاری از وسایلی را دارد که بلااستفاده و خراب مانده است، اما طی همه این سال‌ها همچنان مانند عضوی از خانواده، آنان را همراهی می‌کند. او می‌گوید: من کارمند هستم و هر بار که برای خرید وسیله نو به برچسب‌های قیمت روی وسایل نگاه می‌کنم از دور انداختن و یا تعویض وسایل قدیمی پشیمان می‌شوم و می‌گویم با یک دست کشیدن رویش دوباره کار می‌کنند، اما کمتر اتفاق افتاده که فرصتی برای این کار داشته باشیم و از حیاط گرفته تا داخل خانه بسیاری از وسایل از جمله چرخ شکسته لم داده شده گوشه حیاط که ۱۰ سال است دستی به آن نخورده بگیرید تا ساعت دیواری که کار نمی‌کند و به دیوار خانه سال‌ها است نصب شده، همچنان بلااستفاده مانده است. انگار غیر از پول، کسی وقت و حوصله‌ای برای تصمیم‌گیری درباره این وسایل اضافه ندارد.

او ادامه می‌دهد: پسر و دخترم هر کدام دوچرخه دارند، اما نمی‌دانم چرا طی این سال‌ها آن دوچرخه کهنه خودم را به کسی نداده‌ام، شاید نوعی وابستگی باشد.

مراد محمدی که خود تعمیرکار وسایل خانگی است در بین ده‌ها قطعه وسایل تعمیری در حالی که مشغول تعمیر جاروبرقی است، می‌گوید: من طی این سال‌ها مشتریانی دارم که گاهی برای تعمیر یک وسیله که دیگر غیرقابل استفاده است، مراجعه می‌کنند و من هر بار سعی می‌کنم به نوعی آن را تعمیر کنم، اما وقتی به صاحب وسیله می‌گویم دیگر به درد نمی‌خورد نگاه مشتری را می‌بینم که ابروهایش در هم گره می‌خورد و می‌گوید، آخه این وسیله حیف است، قدیمی است، حالا یک کاریش بکنید.

او می‌افزاید: بحث اقتصادی یک چیز است و بحث وابستگی به وسایل بلااستفاده چیز دیگری که در بین افراد خصوصاً میانسال و مسن خیلی زیاد دیده می‌شود و اکثر دلبستگی خاصی دارند و گویی با دور انداختن آنها، خاطراتشان را دور می‌اندازند و سعی می‌کنند همان‌طور بلااستفاده نگاه دارند.

محمدی اظهار می‌کند: مدتی قبل پیرمردی با من تماس گرفت و گفت برای تعمیر چند قطعه لوازم برقی به خانه‌اش بروم و با وجود مشغله مجبور شدم و رفتم، وقتی به خانه‌اش رفتم باورم نمی‌شد یک سالن حدود ۷۰ متری را دیدم در زیرزمین یک حیاط بزرگ که پر از وسایلی بود که نه تنها بلااستفاده بود بلکه کسی حاضر نبود حتی ریالی برای خرید آن وسایل پول بدهد. در میان آن همه وسیله کهنه و قدیمی و شکسته، کار من تعمیر یک اتو و یک تلویزیون بود که حتی لامپ تصویر هم نداشت. در میان آن وسایل حتی لیوان شکسته و میزی که دو پایه آن شکسته بود هم به چشم می‌خورد و صاحبخانه می‌گفت با این‌ها زندگی می‌کند و تمام این سال‌ها مثل فرزندانش به آن‌ها نگاه کرده است.

آرزو یکتا هم وسایل زیاد بلااستفاده‌ای را در خانه انبار کرده است، اما او با همراهی خواهرش افراد نیازمندی را جست‌وجو کرده‌اند تا وسایلی که هنوز قابلیت استفاده دارند به آنان بدهند. او می‌گوید: خانه اکثر ما ایرانی‌ها پر از وسایلی است که خراب و بلااستفاده است، از یک قاب عکس شکسته روی میز گرفته تا وسایل آشپزخانه و لباس که دیگر یا کهنه شده‌اند یا کسی برای تعمیر آن کاری انجام نمی‌دهد، اما حاضر به تعمیر و تعویض و دور انداختن هم نیستیم، به‌ خصوص این موضوع در خانه افراد مسن که دلبستگی زیاد به وسایل دارند بیشتر به چشم می‌خورد.

او ادامه می‌دهد: مدتی است که با تشکیل یک گروه سعی کرده‌ایم وسایلی را که دیگر لازم نداریم، اما همچنان قابل استفاده هستند در گروه مجازی دوستان اعلام کنیم و بعد از جمع‌آوری وسایل که تعداد قابل توجهی شده آن را در اختیار خیریه و افراد نیازمند قرار دهیم. واقعیت این است که شاید در گوشه خانه یک وسیله سال‌ها بلااستفاده می‌ماند، چه بهتر که آن را در اختیار افراد نیازمند قرار دهیم.

آرزو سیف، روانشناس بالینی این وابستگی به وسایل را نوعی اختلال در ذهن افراد دانسته و می‌گوید: چنین واکنشی به اشیا و وسایل از هر نوع که باشد نوعی اختلال احتکار کردن در فرد محسوب می‌شود. حال می‌تواند این وسایل بدون استفاده یا حتی دورانداختنی باشد، فرقی نمی‌کند فرد در مقابل این شرایط قدرت نه گفتن حتی برای از دست دادن اشیا را ندارد.

به گفته این روانشناس، شدت این اختلال شخصیتی گاهی تا جایی پیش می‌رود که نه تنها زندگی شخصی بلکه زندگی سایر افراد خانواده را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. بسیاری از افراد مبتلا به اختلال احتکار نمی‌پذیرند که دچار چنین اختلال فکری هستند. اما واقعیت این است که این افراد نیاز به کمک فکری و همراهی روانشناس دارند تا با روش‌های مؤثر این اشخاص را به زندگی نرمال و به دور از وابستگی‌های افراطی بازگردانند.

این درمانگر، اختلال احتکار را یک مشکل روانی عنوان می‌کند که فرد در نه گفتن به وسایل دچار مشکل است و عنوان می‌کند: این افراد با فکر اینکه شاید بعداً به این وسایل احتیاج پیدا کنند زندگی می‌کنند. در حالی که وجود وسایل اضافی نه تنها محیط خانه را برای اعضای خانواده از نظر بصری غیرقابل تحمل می‌کند بلکه بهداشت روانی دیگر افراد را نیز تحت تأثیر قرار داده و حتی روابط خانوادگی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: مهارت گفتاری اشیا سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۳۵۱۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بیش از یک تن مواد غذایی غیرقابل مصرف در چناران نابود شد

به گزارش قدس خراسان به نقل از دانشگاه علوم پزشکی مشهد، یعقوب مظفری گلوگاهی اظهار کرد: از ابتدای فروردین ماه تا کنون بیش از هزار و ۳۴۸ مورد بازدید از مراکز تهیه و توزیع مواد غذایی و ۷۰۱ مورد سنجش مواد غذایی انجام شده است.

مدیر شبکه بهداشت و درمان چناران ادامه داد: در این بازدیدها، ۱۴۵ اخطار صادر شده و سه مورد متخلف به مراجع قضایی معرفی شده است.

وی با تاکید بر رعایت نکات بهداشتی در روند تهیه، توزیع و نگهدای فرآورده‌های غذایی و آشامیدنی گفت: شهروندان در هنگام خرید، نکات لازم همچون شرایط نگهداری، تاریخ انقضا و برچسب اصالت کالا را مورد توجه قرار دهند.